🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
دوست دارم همچو پروانه رها باشم
در هوای پاک آزادی بی ریا باشم
همچو شمع سوسوکنان خاکستر شوم
تا پروانه باز آید ز سربختم , رها باشم
از میان خنده های ناجوانمردان
حق حق اندوهبار مستمندان را جدا کردم
آنکه بشنود آنچه باید می شنود
دیگر چه غم دارد ؟
آنگاه دیگر همدم است
وان دم مستمندان را دوا باشد
سوختن , پرپر شدن , نتوان کسی کرد این چنین
این چنین پرپر شدن را هر کسی نتوان سپرد
آن کسی کز زجه های دیگران با اطلاع ست
همدم شود
همچو شمعی پر فروغ
در دل شبهای تار
هست پروانه ای تا لحظه ای
با این دل رسوای من همدم شود ؟
دوست دارم همدم خویشان چو یک خویشتن شوم
وندر این گرداب ظلمت بی ریا فایق شوم
شب رسید و من با سوز و گداز عاشقان همدم شدم
وز محبتهای مالا مال او کامل شدم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
خرداد 28, 1400
بداهه ای تقدیم شعر زیبای شمابزرگوار
شعرت
مثل گل است
زیبا و
خوشگل است
برای
آرامش دل است
🌺🌺🌺🌺🌺
پاسخ
بستن فرم