🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
وقتی
“عشق “
به چشمانت توتیای آتش می کشد…
میانه ی تیره ابر،
“باران”
بر بیغوله ام ، بنیان بودن
پی می ریزد…
در قاموس قامت سبز
و
گردن فراز گل
بر پژمردم
خطی از نوید نو می کشد…
و
چقدرگل دان می شوم…
#اکبر رشنو
bijade-jonoon@
☘????☘????☘????☘????
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):