هیولای بدون افسار

کرونا چیست؟ این موجود منحوس
گل داغ است و بارش اشک و افسوس

اگر راه نفوذی یافت ، در دم
کشاند عیش و نوشی را به ماتم

کشد بی جرم جمعی را به زندان
نه دین دارد نه دارد بوی وجدان

خلل آورده در دنیای بشکوه
صدای سینه ها را کرده مجروح

رهاوردی ست از حیوان به انسان
اگر صادر شده از چین به ایران

نه دلسوزیست در ذاتش نه احساس
نه شوق دلبری با ایها الناس

ز ذره کمتراست و نیست ناچیز
شکسته هیبتم را حیرت انگیز

پر از بی رحمی و ویرانی باز
نه انجامش خوشایند و نه آغاز

جهانی را به وحشت کرده در گیر
بدون برق تیغ و غرش تیر

اگر دستش رسد بر دست سلول
چها که می کند این ذره معلول

نمی بینم مروت در مرامش
به گیرد مار و ماهی را به دامش

رها گردیده در تاریک بازار
هیولایی بدون بند و افسار

توان و جرئتش دور از مهار است
سپاهش وحشی و نا آشکار است

نمی پرسد که پیری یا جوانی
نمی گوید تو اینی یا که آنی

جناح و پول و پارتی را بلد نیست
ژنی دارد که اهل خوب و بد نیست

ز بی رحمی تمام و از غضب پر
گذشته از خط و حد تکاثر

ندارد بستگی با زشت و زیبا
نمی داند شکیب و نا شکیبا

تمام این صداهای نهفته
پر است از غصه های نا شکفته

ذلیل و زار، عقل و دانش وهوش
چراغ علم آدم مات و خاموش

ز هر سو بسته راه زندگی را
گرفته سرعت سازندگی را

اگر چه ریز موجودی عجیب است
به میدان یکه تاز و بی رقیب است

نمی دانم قتالست یا جهاد است
فقط دیدم که کشتارش زیاد است

زمین لرزان شده در زیر گامش
نشانی نیست از حسن الختامش

مگر با دست آن حی ستم سوز
شود آدم بر این جرثومه پیروز