🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
ای کاش چون بمیرم آوایش از در آید
تا گلشن جمالش بر دیده هایم آید
ای کاش تربتم را در عرش می تکاندند
تا توتیای جانم بر آستانش آید
ای کاش دیده هایم تا حشر بسته بودند
تا لحظه ی وصالش از نو شکفته آید
ای کاش جان ببیند ره توشه ی بزرگان
تا هرچه درد دل بود از دل همی برآید
ای کاش صورتش را در جان خود ببینم
تا جان من چو خورشید از ظلمتم برآید
ای کاش جان و خاکم در هاله ای بپیچند
تا هر زمان که او گفت بر زیر پایش آید
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
شهریور 18, 1399
🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
شهریور 18, 1399
ای کاش تربتم را در عرش می تکاندند
تا توتیای جانم بر آستانش آید
درودها جناب مروجی گرانقدر
عارفانه عاشقانه دلنشینی است
🌹🌹🌹👏👏👏
پاسخ
بستن فرم