🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
ولادت امام حسن مجتبی ع بر تمام دوستدارانش مبارک
خدا در نیمههای ماه خود نوری ز رخسارش
فرود آورد و همچون ماه کامل کرد اظهارش
.
چه ماهی ، او که هر شب تا سحربودند پیوسته
ملائک فیضیاب از چشمههای نور دربارش
نبی را سبط اکبر ، نور چشم حیدر و زهرا
نه مثلش بوده تا حالا ،نه خواهد گشت تکرارش
بهشت از حُسن روی انورش بود آنچنان ظاهر
که یوسف را شد از زیباییِ او سرد بازارش
.
سخاوت آبرومند از بهار سبز دستانش
هزاران مثل حاتم شد گدای جود بسیارش
بنای صبر ،از او گشته برجا ، هست پر زینت
و ایوب است جزءِ کوچکی از طول دیوارش
همان خورشید چار از کهکشان پنجتن در دین
که این خورشید ظاهر گشته نورانی ز انوارش
.
همان خسرو که زینت بود بر آغوش پیغمبر
که باشد قلب پر اندوه حقبینان گرفتارش
.
همان معصوم مظلومی که کارش بود بخشایش
ولیکن میرسید از دشمن و از دوست آزارش
نباشد گرچه جز یک قبر خاکی در جهان او را
بهجایش یک جهان دارد حرم در قلب زوّارش
دلم پر میکشد مثل کبوتر تا بقیع از دور
مکن محروم یا رب «صارم » از الطاف دیدارش
حسن سمیعی جندقی صارم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
اردیبهشت 8, 1400
🌹🌹🌹
پاسخ
اردیبهشت 8, 1400
ممنون بزرگوار🌹🌹🌹
پاسخ
اردیبهشت 8, 1400
دلم پر میکشد مثل کبوتر تا بقیع از دور
مکن محروم یا رب «صارم » از الطاف دیدارش
👏👏👏👏
درودتان
در پناه خدا 🌿🌹🌹🌹🌿
پاسخ
اردیبهشت 8, 1400
هزاران سپاس از نگاه مهربانتون🌹🌹🌹🌿
پاسخ
بستن فرم