🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
دل پیچه گرفتم چه کنم نسخه نپیچی
با این همه داروی مسهّل ، سرِ پیچی
از بس که بخوردیم غذاهای کذایی
عادت شده خوراک به ما ساندویچی
دور از سر هر سفره یِ جمعی چه بگویم
امروز نما سفره یِ ما لقمه چو پیچی
چون مار زنی حلقه و آماس شکم را
با لقمه خوری دل نگران روده بپیچی
پاپیچ ببندی به سری نیست چو دستار
سرگیجه گرفتم چه کنم سائلِ پیچی
سوزنده فیوزی بنگر ، گر چه مداری
گه وصل شود قطع گهی هیچ به هیچی
ای ناظمِ آگاه ، ولی گو به جهانی
با نظم گرینویچ بپیچی سرِ پیچی
ولی اله بایبوردی
12 / 07 / 1398
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
مهر 29, 1398
🍃🌺🍃🌺🍃🌺
پاسخ
مهر 29, 1398
سلام
استاد معصومی عزیز
سپاس
🌺🌺🌸🌺🌺
پاسخ
مهر 29, 1398
زیباست و با مضمونی جالب
درود ها گرامی🌺
پاسخ
مهر 29, 1398
سلام
سرکار خانم طالبی
ممنون از حضور سبزتان
🍃🌿💐🌿🍃
پاسخ
مهر 29, 1398
سلام بزرگمرد عرصه عرفان و عشق
پاسخ
مهر 29, 1398
سلام
استاد ترکمان ارجمند
سپاس از حضور سبزتان
تقدیمی : 🌈🌹🌈
گر چپاول ، غارتی رؤیت دلا
با چنان ترفندهایی حس لا
جیفه دنیایی چه دارد این کسان
خلق را ، سرکیسه هایی ،ای خدا
ولی اله بایبوردی
29 / 07 / 1398
🌈🌈🌸🌺🌸🌈🌈
پاسخ
بستن فرم