🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
کفایت
بارها ، وقتی که از دوری شکایت می کنم
تا بفهمی ، لحظهای دارم هوایت می کنم
فکر بد یعنی که داری از کنارم می روی
لای جمعی بی محابا هی صدایت می کنم
دستهایت لای دستم حلقه باشد خوب من
حد فاصل را گلم کمتر رعایت می کنم
مختصر ، تنها تو باشی با خودم ، اما ببخش
باز هم از جمع دارم هی جدایت می کنم
اضطرابی بر دلم افتاده ، شب از رفتنت
عاقبت من هم به ماندن مبتلایت می کنم
نازنینم علتی بر حال خوبم می شوی
با توام، وقتی که دلتنگی کفایت می کنم؟
بهاره صدرالساداتی
کتاب مشق باران
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
بستن فرم