🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 گاهی گریه می کنم……

(ثبت: 259512) اردیبهشت 21, 1402 

 

گاهی گریه می کنم برای خودم
که آمدنم
بهر چه بود به این جهان
تا به اثنایِ مرگِ شقایق ها
جشنِ تیرگان بینموُ ولع داس
برایِ زدودنِ ساقه ای که
برخاسته به پناهِ جانِ جوجه چکاوکی
آری….. به این ابوابِ اضداد
بلبلی به سوگِ گلی می نالد وُ اربابی
به لبریزیِ انبانی می بالد

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

نظرها 10 
  1. زهرا آهن

    اردیبهشت 21, 1402

    درود بر شما جناب خانمحمدی🌹

  2. طلعت خیاط پیشه

    اردیبهشت 21, 1402

    درود بر شما
    زیبا سروده اید.
    🙏💐🙏💐🙏💐🌿🍃

  3. محمدعلی رضاپور

    اردیبهشت 21, 1402

    سلام و درود و خدا قوت

  4. طارق خراسانی

    اردیبهشت 21, 1402

    سلام و درود

    تا بوده چنین بوده و تا قیامت نیز این فجایع ادامه خواهد داشت.
    اعتقاد بنده این است انسان حیوان باهوشی ست از این جهت که توانسته در سیاره ی زمین بر دیگر حیوانات برتری به لحاظ قدرت کشتار به دست آورد و الا محال است انسان به لحاظ وفا به پای سگ برسد.

    در پناه خدا 🌱🌹👌👌👌👌👌👌🌹🌱

  5. مهرداد مانا

    اردیبهشت 21, 1402

    سلام
    باور کنید الان آن اربابِ انبان لبریز را بیشتر از من و تو که تمام سرمایه مان همین کلمات است ، قبول دارند . این بی قدری غم بزرگی ست

    • علی زمان خانمحمدی

      اردیبهشت 22, 1402

      بسیار سپاس از لطفتان ارجمند و گرانمایه ریشهٔ آن غم بزرگی که فرمودین در شعر قبلی اینجانب،،،، این منم،،،، ذکر شده است

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا