🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 ۵ دوبیتی

(ثبت: 265486) آبان 20, 1402 

 

” منوّر کن به نورت خانه ام را”
نوازش کن گل کاشانه ام را

بیا تا غم که رفت از سینه بیرون
بخندانی دل دیوانه ام را
⚘⚘⚘

“نمانده هیچ شوری در دل من ”
شده خاموش شمع محفل من

بیا تا غصّه ها گردد فراموش
کنارم باش ، یار خوشگل من
⚘⚘⚘

غبار غم ز بس در آسمان است
پرستوی سعادت بی نشان است

هوا ابری که باشد مرغ خوشخوان
در این ماتمسرا بی خانمان است
⚘⚘⚘

” چه می شد زندگی افسانه می بود”
جهان سرشار از پروانه می بود

بجای خار و خس ای مهربان یار
گلی خوش عطر و بو در خانه می بود
⚘⚘⚘

” اگر دنیا پر از پروانه می بود”
گلی خوش عطر و بو در خانه می بود

به جای جغد شوم روی دیوار
کبوتر بچه روی شانه می بود 🌹

 

#مهدی_سیدحسینی

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

نظرها
  1. معین حجت

    آبان 20, 1402

    درود …
    دلنشین و روان👏👏👏💐💐💐

  2. صفا یغمایی

    آبان 20, 1402

    درودتان جناب آقای سیدحسینی عزیز
    زیباودلنشین بود
    موفق باشید.
    🌺🌺🌺

  3. برهان جاوید

    آبان 20, 1402

    درود بر شما
    بسیار زیبا
    🌺🌺🌺

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا