🍁🍂میلاد من آغاز رستاخیز درد است🍂🍁

🔥🍁🍂🔥🍁🔥🍂🍁🔥

دنیاے من لبریز از تڪثیر رویاست
گاهے رخ آیینه در هاشور زیباست

من مشتعل در شعله ے لبخند تلخم
احساس من در پشت ابر درد پیداست

با شعر خلوت مے ڪنم تا سر بگیرد
روح غزل هایے ڪه از من بغض مے خواست

رقص ڪویر دردهایم را به پا ڪرد
بغضے ڪه مثل محشرے از درد برپاست

در من بسوزانید آثار نَفَس را
در من غزل با مثنوے سرگرم غوغاست

خاتون شعرم در غزلهایے ڪه زرد است
احساس من لبریز از شبهاے درد است

دل مے دهم بر اوج تنهایے در این شهر
شاید مرا در غم بپیمایے در این شهر

سهم من از تنهایے ام رقص غزل هاست
شوق من از دنیا فقط امواج دریاست

در من بسوزانید باغے را ڪه ڪِشتید
احساس هایے را ڪه در من دَرنوشتید

اینجا براے عشق ورزے بے گدار است
در آسمان شعر من غم بر مدار است

من شعر باران خورده ے تقدیر تلخم
محو تماشاے شب و تصویر تلخم

گاهے حسادت مے ڪند آئینه با من
#دنیا رسانده #زندگے را از تو تا من

بگذار برگردد غزل هاے قشنگم
غم واژه واژه درد میریزد به چنگم

#میلاد من آغاز رستاخیز درد است
گاهے دلم در هر غزل لبریز درد است

#میلاد من راه افق هاے غریب است
یک آذرخش خسته در #پاییز درد است

در #آذرستان نگاهم آسمان هم
یک قصه از #پاییز بغض آمیز درد است

#میلاد من فصلے پر از تنهایے و بغض
فصلے سراسر مملو از تب ریز درد است

فصل شڪوه غربت و هجران و حسرت
یک آسمان تصویر خوف انگیز درد است

حالا زمین مهمان نوازے ڪن برایم
وقتے دل غمگین من لبریز درد است

#پرستش_مددی

🍁دهم آذرماه ، روز میلادم🍁