🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 0013

(ثبت: 3467) اسفند 6, 1395 

زهدان تقدیر

بی کنش

آرام

چون خارا سنگی از دم باد

بارور اتفاقی نو شد

 

تو

بی محابا

بی هول و هراس

پای بوس نوزاد را نشستی

پیچیده در لحاف تنبلی ذهن

 

من

همه تشویش

نادان کار خویش

همراه تو شدم

باشد

باشد ما شویم

دوزخی  نو  را

 

اینچنین تاریخ

بی گمان

بی اندیشه

بر ریش هر دوی ما خندید

و تکرار شد

وتکرار شد