فراخوان

سلام استاد

ژرف می بینم ، آن چشم نگار
سبز رنگ است به افسون بهار
چمنی گستره بر هر لب رود
و در ختان همه بر هردو ، کنار
طوطی و بلبل و کبک و تیهو
مرغ خوشرنگ یکایک به قطار
و نسیم ، عطر گل و آبیِ عود
کرده دل را به یکی غمزه شکار
ابر خاکستریی می آید …
گویمش : ابر ! بر این دشت ببار
و طراوت شود افزون بر دشت
قاصد عید به آن لیل و نهار
که نخستین ز همه نوروز است
چون نخستین شکری از لب یار
طارقا گر به خراسان رفتی
نایبم باش و نخستین زوٌار
که بهار همه دل حضرت اوست
همه ساله دِمِ آغاز بهار … *
* پانویس فراخوان است و نه بیش از آن . عمری باشد بهاریه ای خواهم آورد انشاء الله .

بسیار عالی

پاینده باشید وبرقرار

سلام و سپاس و دل و اندیشه همهء اهالی شعر پاک سبز و بهاری

خبر

خبر خبر که بهار از جنوب می آید
سفیرِ فصلِ نکو،پایکوب می آید

لحافِ سبز به دوش و،به دست مَشکِ گلاب
خبر دهید که پایان رسید موسِمِ خواب

نسیم هم خبرش دارم از مسیرِ شمال
گرفته مقصدِ دیدارِ او به شوقِ وصال

عروسیِ دل و دلداده گوئیا اینجاست
خبر دهید خلایق بساطِ عیش به پاست

نوایِ شرشرِ باران و شورِ بادِ بهار
سرودِ شادیِ گنجشکها و رقصِ چنار

هزار افسرِ گُل قد کشیده دامنِ دشت
که شاید از گُذری بوسه ء نسیم گذشت

میانِ طاقِ بلندِ کمانِ رنگ به رنگ
عبورِ جویِ روان میکند نوازشِ سنگ

شروعِ زایشِ خاک است از کرامتِ آب
چگونه وصف کنم در یکی دو خطِّ کتاب

خبر خبر که بهارِ خُجسته سور دمید
قبایِ کهنه درارید و نقشِ تازه زنید
جلال پورسلیمانی۱۸اسفند۹۴

این بهاریه را حقیر سال گذشته سروده ام.انشاالله بهاریه ای دیگر نیز تقدیم حضورتان خواهم کرد.ضمن اینکه به عرض میرسانم جنوب بهار است و ما چندیست میهمان بهاریم.دعوتتان میکنیم به جنوب و تماشای بهار زودرس جنوب.دلتان همیشه بهاری

بهار فصل زایش مهر و قرار های عاشقانست.
بهار فصل کوچ تو به کدام کرانه است؟

آرزو محمدزاده

عرض سلام و خداقوت خدمت مدیران محترم سایت و

استاد خراسانی عزیز

این بهاریه رو سال پیش سرودم . ان شاالله سعی خواهم کرد برای امسال نیز بهاریه ای بنویسم و تقدیم کنم 

سپاس فراوان

" آخرین روزهای اسفند ست"

آخرین فصل قصه ی زاغست

اتفاقی  قشنگ در راهست

خواب گنجشکها پر از باغست

زندگی برخلاف جریان ست

نقض قانون بوسه و آغوش

توی یخدان مغز تاکستان

خواب انگور و سار بازیگوش

هی حباب سکوت میبلعید

ماهی ی سرخ کوچک دنیا

قسمتش سین سفره ی ما بود

ذهن تنگش ولی پراز دریا

رد انگشتهای بی جانش

روی اندوه برف میلغزید

* پیرزن خسته بود و افسرده

توی چشمش بهار میرقصید

بی رمق بقچه را به هم پیچید

ترمه ای مملو از گل و سبزه

یک بغل عطر سبز کاکوتی

حس خاصی نظیر پس لرزه

قلب این شعر را پر از خود کرد

خط بطلان به روی سرما زد

روی فرش جهان غزل پاشید

پای گلدان شکوفه امضا زد

زاغکی غنچه سپیدی دید

زاغکی روی شاخه تردید

زاغکی رو به آسمان خندید

ناگهان کل قصه را فهمید

آسمان دست سرد دنیا را

توی مشتش گرفت و هی ها کرد

دامنش را تکاند و چرخی زد 

کفش سوسن  به پای دنیا کرد

************************

*  استاد شفیعی کدکنی

* پیرزن : نه نه سرما 

عید است کنون دلبر عید تو مبارکباد
امسال مرا عیدی از عشق چه خواهی داد ؟
سوگند ترا ای گل برمیمنت نوروز
نوروز مرا امسال با هجر مده برباد

ای چله نشین دل ؛دل سوخت فغان از تو
گر نرگس گیسویت صد شعله به جان افتاد
عاشق  زخدا خواهد دیدار معشوق را
گرجمله جهان با او هرلحظه کند بیداد
 

سلامی دوباره بر عزیز جانم

هزاران درود و خداقوت….

این پیام و فراخوان  را تازه خواندم 

چه کار ارزشمندی!

سلام و عرض ادب محضرتان

خسته نباشید

خدا یار و همراهتان

درود بر شما

چشم حتما می فرستیم و چه زیباست این کار

ضمنا من الان خوندم این فراخوان را