🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
درد خود را همه گفتم با آب
چه کسی بهتر از آب
که مرا میفهمد و چو من همسفر تنها ئیست
گرچه ماهی به برش بسیار است
راه خود را بروند
زانهمه ماهی شاد هیچیک بینا نیست
آب را دور و بر خویش نبینند
بی گمان آب ندانند که چیست
تا که در دامن صیاد گرفتار شوند
چه کسی بهتر از آب
که غم و درد مرا خواهد برد
تا دل ابی دریای بزرگ
تا شریک غم و دردم باشد
وسعت درد من اندازه قلب دریاست
دل به دریا بزنم
گرچه دریای زمان طوفانی است
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
شهریور 1, 1402
سلیم جان
این از همه ی شعرهات قشنگ تر بود . چون عنصر شاعرانه داشت
پاسخ
شهریور 2, 1402
چه کسی بهترازآب
که غم دردمراخواهدبرد
باسلام ودرود
عالی بودلذت بردم
پاسخ
شهریور 5, 1402
بیتا جان دوست خوب و بسیار عزیزم .برمن منت گذاشتی و کامنت گذاشتی .خودت میدونی که چقدر برام عزیزی .حضورت مایه ی دلگرمی است عزیز
پاسخ
شهریور 18, 1402
ممنون عزیزم لطف داری 🌺🌺🌺
پاسخ
شهریور 2, 1402
سلام و عرض ادب جناب حمادی عزیز
نیمایی زیبایی سرودهاید. درود بر شما.
زنده باشید🌺🌸🌺🌸
پاسخ
بستن فرم