🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۲/۰۳/۱۵ |
| تعداد شعر: | 133 |
| تعداد مطالب: | 3 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۷/۲۸ |
خفتیم و جماعت همه بیدار شدند
ما مست شدیم و همه هوشیار شدند
آنگاه که گفتیم کسی گوش نداشت
دیوار کسی برای ما موش نداشت
خاموش شدیم و همه باگوش شدند
بی هوش شدیم و همه باهوش شدند
ما یکسره فریاد زدیم و نشنید کسی
گفتیم ز صد درد و نرنجید کسی
مردیم ز درد و همه سرزنده شدند
ما خاک شدیم و همه جوشنده شدند
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
آبان 7, 1402
سلام و درود
تا یادم نرفته گله ی استاد خوش عمل را از دوستان بگویم
ایشان میفرمایند چرا عزیزان‌پاک شعر شاعران این سایت را نمی خوانند ؟
واگر می خوانند چرا کامنتی نمی گذارند؟
واما شعر امروز شما
ابیات جاندار و زیبا هستند و لذت بردم الا این بیت که اگر بنده بد نخوانده باشمش نیاز به ویرایش دارد :
ما یکسره فریاد زدیم و نشنید کسی
گفتیم ز صد درد و نرنجید کسی
فکر کنم اینکونه بهتر خواهد شد :
ما یکسره فریاد/ کشیدیم / /نبشنید/ کسی
گفتیم ز صد درد و نرنجید کسی
پاسخ
بستن فرم