آری اینچنین است برادر 3 ( احتکار – رات – سرگرمی – سکوت )

همه گوشواره ی گوش
و چه زنجیری بپاست
و چه قفلی بر لب
هیچ کس خیمه ی معشوق ندیدست هنوز
رد پائی نکشیدست به خاک
و تمام چشمها
همه دنبال پذیرائی مجلس بودند

در زمین بازی
سرعت پاها بود
و لگدها همه با قدرت آخر
به تن توپ ، روان
و میان این دشت
که پر از خار و خس است
کفشها کنده ز پا
و ظرافت بر پاست
و خجالت بر جاست

همه از ترس مبادا ضرری برخیزد
و مبادا که مبادا بشود
مهر خاموشی به لبها زده اند
و سکوتی تاریک
که به روزش همه در خواب و خورند
و به شبها همه در چرخش رقصی بیمار

همه ی پنجره های تفهیم
بسته گردیده به باغ
و حجاب ابهام
پوششی بر افکار
و بلندای صدای این باد
پیک خاموشی و حفظ انسان
و پیامی دیگر
که مبادا به کناری برود
سایه ی خفتگی روز به شب
و نباید برخاست
از خیال خوش ایام فراغ

در میان بیشه
گرگ و کفتار رفیقان همند
گوسفندان همه در خواب و خورند
هرگز آن شیر نمی ترسد از انبوه شغال
هرگز آن گرگ نمی ترسد از انبوه هزاران کرکس
و هزاران کفتار

تن رنجور غزالی بر خاک
کرکسان منتظر لاشه ی بی جان هستند
تا مبادا که ز جا برخیزد
چشمهاشان به بقایای بجا مانده ی گرگ
و چه آهسته به گرد صیاد
لحظه ها می گردند
و طوافی دائم به وجودش دارند

وقت اعدام بزرگان جهان
کرکسان خاموش
شده اند حلقه بگوش طاغوت
خیره در سفره ی رنگین ستم
آرزومند خوراکی آسان
پایکوبی به مجالس هاشان
حلقه ی ذکر زدند گرد ستم
و پیام آور ظلمی دگرند
و تن زخمی مظلوم که بر خاک زمین
مانده تا خورده شود
مانده تا برده شود

میهمانی بر جاست
همه آوای شغال
تا کسی نشنود آوای نجات
و رعایت لازم و تعارف برجاست
و شغال برتر
می خورد اول کار
و شغال بعدی
و شغالان دگر

هیچ آثاری از این ظلم نماندست به جا
ثبت ظلمی به ورقهای زمان جاری نیست
و کسی نیست …
گواهی دهد از هجمه ی شب بر ایام

آه ای آدمها
بکدامین گنه حنجر ناپاک ز هجرت ماندیم ؟
و دوباره ز کدامین فلک عشق هبوطی کردیم ؟
جای پامان همه خشکیده به مرداب گناه
و سرافکندگی ما همه در نزد خدا