🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 آشوب

(ثبت: 5139) آذر 19, 1396 

 

کاش !

زمان یائسه بود

تو!

می ماندی در همان شمایل صبح بلوغ

ملوس وسرو گون

همه چمان بودی به چشم و شوخی ابرو

روز

در زایش  دغل ودروغ

چقدر  شرور می کارد…

درانشقاقهای دشت

خنده ، نیرنگ لب

عوضی   بر می جَست

” تبسّم “

میراث آفتاب رفته در کسوف

و

همین

برای پژمرد آیینه ، بس

تا هزار هیکل  حیف

بمیرد در بد یاره ی بود