🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
وقتی غزلم
چامه و چکامه ی نغز و تر
می چکم
یعنی : تو
نسیم موافق می وزد
بر بادبان شکسته ام
بر اژدها گون امواج
بی سراکان
به مقصدمی دوم
یعنی : تو
وقتی
روی همه چیز خط می کشم
و
چشم دوخته به تنها ماه چهاردهم پر درخششم
یعنی : تو
وقتی
تا سحر ستاره می شمارم
بیداری می کشم
برپشت پلک بیقراریم
تافرشی از قرمزم چونان شفق به پایت بریزم
یعنی : تو
وقتی
نخلی بلند
در حلاوتی بکرارجمند
منقوش
برجسته روی مردمکم
یعنی : تو
اصلا
وقتی روی بیخودم
قلم می کشم
سماجت سبز سروی سخی
می روید در آبان دو چشمم
و
سراسرتشنگی صحرای عشقم
همه ی این مجنونی
یعنی : تو
پ . ن
“جمله معشوقست و عاشق پرده ای”
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
شهریور 29, 1398
سلام استاد
وقتی شعرت را می خوانم
به شادی ام
تو…
عالی ست
در پناه خدا
یعنی تو 🌿👏👏👏👏❤️🌿
پاسخ
بستن فرم