🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 ازدحام تنهایی

(ثبت: 212429) مرداد 5, 1398 
ازدحام تنهایی

شب به کوی تنهایی ازدحام روییده
بر درخت بیداری بغض خام روییده

می زنم به تاریکی با هوای چشمانت
عطر بودنت امشب بر مشام روییده

همچو آبشاری از صخره های پی در پی
بر قلمرو کاغذ ، ها کلام روییده

می نویسد از فردا مرد خسته ی امشب
یا که شاید از دیروز انتقام روییده

زهر ناخوشی ها را جرعه جرعه نوشیده
اندکی مدارا چون سر به سام روییده

یاد روزهای دور آن لطافت مبهم
خوشه های احساست ناتمام روییده

آه رفتنت طی شد با امید برگشتن
شوق هر خداحافظ در سلام روییده

گرچه نیستی با من ، چون زلال آیینه ؛
تیغ سردیت اکنون در نیام روییده ؛

جان من بیا گاهی عشق صحنه سازی کن
تا که بنگری شعرم نقره فام روییده

عاشقانه می گویم آن که دوستت دارم
شعله های خاموش از این پیام روییده