انتباه

سلام استاد ارجمند و گرامی ام
شعری در نهایت تاسف و غایت خشم است به نظرم
از کسی که
“بی هیچ دلیل و معرفت
فقط مغالطه می ریخت به تفسیر غلط ” و ” ابرهای دروغین می ساخت”
و اما وسط این خشم، توصیه به نکویی است.
نوعی هدایتگری:
عریان شو از مزخرف …
مرد باش به معرفت …
از صفر باید شروع کرد…

نمی دانم موضوع چیست و عامل و انگیزه ی تولید این شعر کیست یا چه کسانی هستند

اما شعر بسیار غنی و محکم و سرشاری است و چندگانه ای از مضامین معرفت و درون بینی شخصی و معرفت و برون بینی عمومی، اندرز های درونی و اندرز های بیرونی همه در ظرف شعر و شعور و خارج از شعار ، بر آن مترتب است.

سپاس که می نویسید
🌹🌹🌹🌹🌹

سلام و درود بر استادخیلی زیبا و عمیق و گاه پیچیده بود.چه نام پر معنا و خوبی از ابتدا خود را برای بیداری آماده می کنیم.
وای من ، وای
همیشه جسمم معنا می شود …
مضمون در من پژمرده
کز کرده در گوشه ای از انجماد
من
دور شدن از معنی و نزدیک شدن به جسم و بال زخمی که نای پرواز ندارد ……..ای کاش ما هم به معرفت بیدار شویم و خورشید بر تیرگیمان بتابد.به نظرم این شعر قله ای رفیع بود که فتح کردید . مبارکتان باد…………👏👏👏👏🌹🌹🌹🌹

چشم روشنی نداشت
مخل نور بود اما داعیه دار
مردمک مردک
بی هیچ دلیل و معرفت
فقط مغالطه می آمیخت به تفسیر غلط
شبهه بر می انگیخت به خورشید
ابر دروغین می ساخت
چون ماهی مرکب
اما خود را به خفاشی زدن
به جایی نمی رسد
عریان شو از مزخرف
جناب رشنو ، چیزی بر این همه اندیشه ناب و قلم براق و زبان سینه سپر کرده نمی توان اضافه کرد و نوشت . تنها باید که سر تعظیم فرد آورد بر این فهم بالا و کلام شیوا …
حضرت عیسی علیه السلام فرمود ( عین فرمایش یادم نیست ) :
بر در دروازه های بهشت ایستاده اند … نه خود وارد می شوند و نه می گذارند که دیگران وارد شوند …
همین …
درود بر شما

” وتودر ماهتاب به یمن آفتاب
تطهیر می شوی از تعفن و لجن باچاشنی ندامت
و زَهره پیدا می کنی
که در آیینه ببینی زُهره نیستی ”

ذره کی در برابر آفتاب تواند باشد
دروداستاد💐

سلام و درود

در کلاس سپید سرای بزرگ سرزمینم همیشه شاگردی کوچک در حال فراگیزی ام

در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👏👏🌿