🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
اينهمه نقش كه ما بر دل مرداب زديم
پى خود را چه نفهميده به گرداب زديم
فكرمان بود كه ماهى بستانيم ز آب
خود ندانسته چرا سنگ به تالاب زديم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
بهمن 27, 1399
درود بر شما
زیباست
فقط قافیه ی “آب” تکرار شده
در واقع “مرداب،گرداب و تالاب” واژه های مرکبی هستند که از (مرد+آب، گرد+آب و تال+آب) تشکیل شده🌹
پاسخ
بهمن 27, 1399
احسنت بر شما
🌼🍁🌸🌹
پاسخ
بستن فرم