بابای خسته

*درود و دست مریزاد حضرت استاد
صباح جمعه دو و ده چو رفت از خرداد
به شعر پاک چو این نازنین غزل خواندم
مشابهی که سرودم مرا به یاد افتاد :

گاهی برای خنده دلم تنگ می شود
مانند یک پرنده دلم تنگ می شود

چون پوپکی که در قفس از دست می رود
با بال های کنده دلم تنگ می شود

وقتی که باورم شده با خاطرات دور
باید کنم بسنده دلم تنگ می شود

آن صید بسملم که به چشمان اشکبار
در خون خود تپنده دلم تنگ می شود

چون عاشقی که یارسفر کرده همچواشک
از دیده اش فکنده دلم تنگ می شود

بختم اگر مدد نکند در قمار عشق
بازنده و برنده دلم تنگ می شود

از پیش من مرو که دراین جنگل مهیب
ای آهوی رمنده دلم تنگ می شود.

درود جناب حجت

«پائین نرفته آب خوشی از گلوی او
حتّی هوا به حنجره اش سنگ می شود»
عمیق، حزین و ….
واقعا زیباست👏👏👏👏🌺🌺🌺🌺

درودها جناب استادحجت گرامی وبزرگوار.
چقدرازاشعارمحکم زیبا و فاخرتان لذت می‌برم و امید که بیاموزم.
دست مریزاد دوست هنرمندم.
🌺🌺🌺

درود استاد حجت گرامی
تک تک مصرع های این غزل حرف دل خیلی هاست
دستمریزاد و سپاس
🌹🌹🌹

سلام معین عزیز
از طریق تلگرام شعرت را خواندم و مستقیم وصل شدم . احتمالا نام کاربریم معلوم نباشه
در مورد شعرتان هم درد هستیم و اگر تونستی سری به ” زنی با این تفاوت ” بزنید

دستبوستان : مانا