🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
و
اگر نگریزیم
از حد و مرزهای گنگ و گم
تنها سایه ها
بسند
تا در نمور خود
به بندمان بکشند
اما
ما فصلی از آفتابیم
و
آنهم امرداد
متن تابیدنی بلند
بی سایه ترین ظهر را
باید
درآغوش افسردگیها فشرد
تا تابان
از پنجره ی پنجه ی مهربانی
بردمد به گذر
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
مرداد 27, 1398
آفتاب ، مگر تو برهانیم از پنجه سایه
یا به مردادی بلند
یا به ظهری طولانی …
جناب رشنو بی نهایت زیبا بود و اندیشه در پس آن ستودنی…
آموختم و بهره بردم و درود بر شما
پاسخ
مرداد 27, 1398
سلام استادرشنو
درودبرشما لذت بردم
رطوبت سایه ها رودوست داشتم👏👏👏👏🌷🌷🌷
پاسخ
مرداد 27, 1398
سلام استاد
شعر گویای این است که با ید از سایه ها گریخت پس نظر ما نیز سایه است برویم کنار تا آفتاب شعر خود بدمد و نمور و رخوت را برکند………. 🌹🌿🌷🌿🌺🌿🌸🌿💐🌹
پاسخ
مرداد 27, 1398
سلام و درود بر استاد عزیز
زیبا و پر مجتوا
🌺🌺🌺🌺🍃🌿💐
پاسخ
مرداد 27, 1398
سلام استاد
بله ما فصلی از آفتابیم
با گرمای طلوع مان یخ های افسردگی را آب خواهیم کرد
چه شعر امید بخشی
لذت بردم
در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👏👏🌿
پاسخ
مرداد 27, 1398
درود بر شما جناب رشنو
زیبا و ارزنده سروده اید
استفاده کردم
مانا باشید
پاسخ
بستن فرم