🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
فقط با عشق , سامانی گرفتم
برای درد , درمانی گرفتم
به هر کویی که رفتم رنجها بود
به تنهایی چه مهمانی گرفتم
از آن پس خوب دانستم چرا من
ز ابر , چشمان ِ بارانی گرفتم
و در گردابه ی انبوه خاشاک
ز هرچه بود پروایی گرفتم
و در تنهایی ام از آن و ازاین
بیاد دوست عنوانی گرفتم
ز خود فارغ شدم از هر بد و نیک
ز جامش , آب ِحیوانی گرفتم
خمار از چشم من بگسست , یکدم
جمال دوست در جانم گرفتم
خزیدم از سراشیبی دنیا
به کوی دوست ماوایی گرفتم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
بهمن 12, 1400
سلام و درود
جشن بهمن بر شما مبارک،
سروشی تقدیم تان:
آن زمان به جرم آشوب می گرفتندشان
این زمان به جرم آشوب می گیرندشان
و تنها اهل سخن بودند ایشان
جنازه ها بر می گردند از زندان
چشم ها را باید بست.
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور (مهدی)
پاسخ
بستن فرم