🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۲/۰۸ |
| تعداد شعر: | 83 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۳/۱۲ |
پیش زنها ای برادر پول خودرا رو مکن
دست خودرا توی جیبت تا سر زانو مکن
اخم اورا چون که دیدی دست بر رویش مبر
می بری دست خودت را جنگ با چاقو مکن
چون طناب دار می افتد به دور گردنت
پنجه ها را نیمه شب در موی تو درتو مکن
یار می افتد به یاد جنگل مازندران
پیش او هرگز گره بر جنگل ابرو مکن
وقت قهر زن همیشه با پنیر خود بساز
پیش او هر لحظه فکر مزه ی کو کو مکن
خانه را ویران نمی خواهی اگر پس نازنین
هیچ گاهی ناگهان قهر وقضب با او مکن
چون نداری جرئت شیر ژیا نرا هیچ وقت
فکر میش وبره وبزغاله وآهو مکن
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
درود بر شما و سپاسگذارم.فراخ دید شما بسیار قالب احترام است و بسیار شیوا واکاوی
در در فراسوها
درود فارغ از نظر نیچه که گاه زن را مکرم و گاه مجرم یاد میکند ،
