🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بیا بیا که باغبان، به نزد گل نشسته است
به بند بندِ ساقه ها بندِ غمی گسسته است
جهان نی ارزد ارزنی، اگر تو را بود غمی
خوشا به رندِ عاشقی، که غم به باده بسته است
شنیده ام فلک کشد، غمِ هزار سالگان
نهد به دوش خسته ام، فلک اگر که خسته است
صبا خبر زعاشقان ، مبر به زر نشستگان
بگو به آن کبوتری، زدام و دانه رسته است
ز طارقت تو موبه مو، به یارِ فتنه گر بگو
چو باده می خورد نهان، چرا سبو شکسته است؟!!
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (15):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (20):