🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
آخر مرا به بند می کشی و رام می کنی
وقتی هوای بوسه ی بر جام می کنی
مطلوبتر ز جان شده و بی تأملی
با آیه های عشق مرا خام می کنی
حوای خفته در دل زندان زهد را
دیوانه ای نمودی و در دام می کنی
معشوق شعر من شده ای ای تمام من
رسوای پیش مردم و بدنام می کنی
پروانه بین! دچار تو گردید ماه من
آتش به جان نموده و! آرام می کنی؟
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (11):
مهر 23, 1402
درود و احترام شاعر ارجمند
ضمن تایید شرح زیبای برهان جاوید بر این غزل ضروری می دانم به سیلاب اضافه در مطلع اشاره کنم
چه این غزل زیبا شایسته ی آراستگی هرچه بیشتر است
آخر مرا به بند می کشی و رام می کنی
وقتی هوای بوسه ی بر جام می کنی
مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بنابراین در مصراع اول
آخر مرا به بند می کشی و رام می کنی
یک هجای کوتاه و یک بلند اضافه است
پیشنهاد صرف نظر از معنا
(آخر به بند می کشی ام رام می کنی)
پیروز و پاینده باشید
پاسخ
مهر 10, 1402
درود خانم آجرلو
سپاس با غزلی زیبا و دلنواز ما را میهمان کردید
🌸🌺🌷
پاسخ
مهر 11, 1402
سپاسگزارم🌺
پاسخ
مهر 10, 1402
درود بر شما
خیلی زیباست
فقط بیت چهارم دچار ضعف تآلیف شده
ومفعول مشخص نیست🌸
پاسخ
مهر 10, 1402
سلام
مفعول خود شاعر است که رسوای مردم و بدنام شده ، البته دور از جان
پاسخ
مهر 11, 1402
🙏🌺
پاسخ
مهر 17, 1402
بله متوجه منظور شاعر شدم
ولی مهم این هست که بخاطر جای خالی مفعول بیت دچار ضعف تألیف شده
پاسخ
مهر 10, 1402
درود بانو ….👏👏👏💐💐💐
پاسخ
مهر 11, 1402
مهرتان را سپاس🌺
پاسخ
مهر 10, 1402
درودها بر شما
♤♤♤
💐👏👏👏👏
پاسخ
مهر 11, 1402
🙏🌺
پاسخ
مهر 11, 1402
درود بر شاعر این شعر زیبا
در پناه خدا🍃👏👏👏👏🍃
پاسخ
مهر 11, 1402
درود جناب خراسانی
سپاسگزارم 🌺🌺🌺🌺
پاسخ
مهر 12, 1402
درود سرکار خانم اجورلوی گرامی
غزلی زیبا و خواندنی و پر احساس با تفکری عرفانی و نور محور رقم زدید که با سوختن پروانه که اوج از خودگذشتگی در راه رسیدن به نور است به پایان می رسد و ایهام جالبی با کلمه ی پروانه خلق کردید که اینها هنرنمایی های یک شعر زیباست که متبلور می شود
بسیار لذت بردم
پاینده و پیروز باشید
🌺🌺🌺👏👏👏
پاسخ
مهر 13, 1402
مهرتان را سپاس🌺
پاسخ
بستن فرم