🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
گاه تنورِ عشـق با واسـطه داغ میشود
گاه دخالـتِ تو منجـر به نفاق میشود
گاه شـبِ سیاه را ماه چراغِ راه نیست
شعلهٔ کوچکی به شب گاه چراغ میشود
در نوکِ شاخهها اگر زود شکوفه باز شد
نوبرِ باغ قـسمـتِ کـرم و کلاغ میشود
غنچـهٔ خیر میدهد شاخهٔ هر مصیبتی
گـریـهٔ ابـر باعـثِ خـنـدهٔ باغ مـیشـود
آنکه به حکمتِ خدا معتقد است را خدا
باعـثِ پخته گیش با داغِ فراق میشود
امیر بهنام ۱۴۰۱/۱/۱۸
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
فروردین 19, 1402
درود بر امیر گلم
مضمون زیبایی ست
در پناه خدا🌱👌🌹🌹🌹🌹🌹👌🌱
پاسخ
فروردین 19, 1402
درود بر استاد عزیزم ،سپاسگزارم 😊🙏❤️🌹🌷🌺🌸💐🌿🍃🌈
پاسخ
فروردین 19, 1402
احسنت
سلام و درود
پاسخ
فروردین 19, 1402
درودها دوست مهربانم 🌺🌸🍀
متشـڪرم🥰🙏💐💐🌼🌼
پاسخ
بستن فرم