🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
مردابها چه استوار مانده اند ؟
در بستر ِکبود زیستن ِما ,
حتی با کویری شدن ,
خشک نمی شوند …… نمی میرند
خرچنگها شبانگاهان می زایند و شب در سیاهی جاریست
زلالی نیست تا ماهیان زلال پرست , به تکاپو و شادی پردازند
ماهیان زلال پرست ,
در حصار تنَگ و تاریک ِ چنگال ِ خرچنگها اسیرند
در این مرداب متعفن , فقط کرمها و انگلها رشد ِ نجومی دارند
و در عمق خباثتها گرفتارند و سیاهی ارمغان افزون طلبی آنهاست
خداوندا مرا در جهنمی که عده ای از مسولان در آن گرفتارند ,
میانداز
بگذار در میان جهنمی از آنهائی باشم که در سرزمینشان عدالت جاری بود
و حداقل ها برای همه میسر و کسی درد نداری نداشت.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
بستن فرم