🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 خورشید پگاه

(ثبت: 235355) دی 21, 1399 

خورشید پگاه

آئینه دل در گروه چشم سیاهت
ویرانه جان در طلب چهره ماهت

عالم همه سرگشته پرچین شلالت
وی گوهر اسرار ازل تاج و کلاهت

عمریست به دنبال تو آواره ترینم
چون ذره خاکیکه در افتاده براهت

نوشم اگر ازجام شرنگ غم عشقت
صدباره شوم بیدل و مجنون تباهت

از روی وفا گوشه چشمی نظری کن
شاید بشوم لایق یک لحظه نگاهت

دلداده به ایام شدم ای گل نرگس
تا جلوه کند پرتو خورشید پگاهت

بگذار نسیم از تو بخواند غزلی را
بگذار صبا نغمه سراید به گواهت

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

نظرها
  1. 🌹🌹🌹🌹🌹
    باسلام و دروود خدمت شما آقای معصومی عزیز
    بسیار زیبا بود
    زنده باشید به مهر و بسرایید
    🌹🌹🌹🌹🌹

  2. درود بر حضرت استاد
    عااالی…
    قلمتان نویسا
    🌸🌺🌸🌺🌸

  3. بگذار نسیم از تو بخواند غزلی را
    🌿🌿🌿

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا