🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
چگونه بی تو نشینم تو جسم و جان ِ منی
طلوع ِ صبح ِ سپیدی شکوه ِ یاسمنی
حلول ِ سجده ی شعری میان ِنبض ِغزل
هوای دل دل ِ عشقی امید ِ قلب ِ منی
بقد و قامت ِ عشقت نشسته ام به نماز
مرور ِ حس ِ نجیبی حلاوت ِ سخنی
قسم بشیون ِبغضی که می بُرد نفسم
برای غربت ِ این دل ماَمنی وطنی
به سر سرای حرایت شکوه ِخورشید است
تویی که مطلع ِ عشقی سرود ِ هر صنمی
بیا که بی تو نفس در هوای من تنگ است
تو اشتیاق ِ سرودن ، صداقت ِ چمنی
چنان تهی شده ام از منی که تو شده است
تو انعکاس ِ منی من توام تو خویشتنی
میان شرم ِحضورت دوباره گُر زده ام
تو آفتاب ِ طلایی کمال ِ ارحمنی
طلعت خیاط پیشه(طلای کرمانی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
خرداد 3, 1396
درودهابانو خیاط پیشه ی گرامی
غزلی دلچسب وزیبا …..
لذت بردم
شادوسلامت باشید
پاسخ
خرداد 3, 1396
خانم جهانی ارجمند
سپاس از حضور گرمتان
پاسخ
خرداد 3, 1396
درود بر ملکه شعر پاک
پایدار باشید بانو
پاسخ
خرداد 3, 1396
شما لطف دارید عزیزم
حق یارتان
پاسخ
خرداد 3, 1396
درود ها و دستمریزاد …
مانا و نویسا باشید به مهر …
پاسخ
خرداد 3, 1396
ممنونم جناب اسد پور ارجمند
پاسخ
خرداد 3, 1396
قسم بشیون ِبغضی که می بُرد نفسم
برای غربت این دل ، تو مأمنی، وطنی
سلام و درو د بی حد
چه غزل گرم و لطیفی!!
لذت بردم
دامریزاد بانو
در پناه خدا
پاسخ
خرداد 3, 1396
سپاس راز حضور پر مهرتان
شما لطف دارید استاد
پاسخ
خرداد 4, 1396
سلام سرکار خانم خیاط پیشه
زیبا سروده اید
احسنت
پاسخ
خرداد 5, 1396
سلام … درود …یکهزار درود
پاسخ
بستن فرم