دو روز عمر

« دو روز عمر »

ما غافل از وظيفه ي انسان نمي شويم
در مُلك حق ، به همره شيطان نمي شويم
ايمان ما ، به غفلت و بيهودگي ستود
ما غافل از طريقه ي ايمان نمي شويم
زجري از اين طريق ، اگر مي رسد به ما
با دين اگر رسيد ، پريشان نمي شويم
طومار ظلم ، خاطر ما را به هم فشرد
با اين فشار ، تابع شاهان نمي شويم
گفتم به خود، كه قصه ي دنيا عجيب نيست
اينش عجب، كه سر به گريبان نمي شويم
دوران روزگار بسا ، هرزه گردي است
ما تابعان هرزه ي دوران نمي شويم
دور زمانه ، نصرت بيـهوده مي دهد
بيـهوده ما اسيـر به دوران نمي شويم
آن تند باد حادثه ، نـتوان به ما رسد
تا دستخوش ، حوادث جهان نمي شويم
هـر مذهبي زِ حق بُوَد ، آماده مي كنيم
بيرون زِ حد مذهب يزدان نمي شويم
هر فرقه اي به همرهي خود ، دعوتم كند
ما همرهان فرقه ي دونان نمي شويم
ياللعجب چه حادثه بود ، اين دو روز عمر
تا خارج از طريقه ي سبحان نمي شويم
بر گفتگوي حرف خدايي ، مُصمـميم
بيرون زِ راه و گفته ي يزدان نمي شويم
قرآن كه حرف حق بُوَد، از خداي ماست
بيهوده ما به پيروي قرآن نمي شويم
عرفان ما بِدان ، بشر از عُرف حق بُوَد
دلگرم باش ، خالي از عرفان نمي شويم
ديو و ددي كه سيرت مردم، بُد از قديم
امروز ما به سيرت ديوان نمي شويم
در محفل حقايق و در محضر حقيم
زين محضر حق است كه بيرون نمي شويم
در پيروي زِ نوح(ع) چو مصر بن سامي ام1
ما پيروان نوح(ع)، چو كنعان نمي شويم
ما بر فراز كوه سعادت چو رهبريم
زين رهبري است، سر به گريبان نمي شويم
موسي(ع) صفت، به طور سينا2 دعا كنيم
طغيان نمي كنيم ، چو فرعون نمي شويم
اسلاميان كه در ره حقند، چون حسين(ع)
همچون يزيد، ما كه مسلمان نمي شويم
تركيب ما به صورت آدم بُوَد ، بلي
آدم شديم ، صورت حيوان نمي شويم
اسلام ما به پيرويـَس ، در ره حسين(ع)
ما با سفيانيان غرق به طوفان نمي شويم
ما با نگين دست سليمان برادريم
بيـزار از آن نگين سلميان نمي شويم
لطف كريم ، نعمت ما را فزون نمود
ما فاقد از طريق كريمان نمي شويم
ما چون پدر به حال يتيمان، نظر كنيم
غافل زِ حال و فقـر يتيمان نمي شويم
در مجلس ادب ، كه اديبي فراز اوست
زينجا ديگر به مجلس ، رندان نمي شويم
راهت حسن نه پيروي نوح(ع) با صفاست
در انتهـاي راه ، پشيمان نمي شويم
٭٭٭
1- مصر پسر سام بن نوح(ع) 2-كوهي كه حضرت موسي (ع) براي مناجات به آن مي رفت
دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی