🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
در سفرها گاه گاهى راه را گم مى كنم
مقصدم را هم مسير حرف مردم مى كنم
مى روم هر لحظه پايين تر ميان دره ها
در خيالم آسمان ها را تجسم مى كنم
اخم ها را رو به آغوش تو در هم مى كشم
رو به خنجرهاى پنهانى تبسم مى كنم
خيره در خورشيد پلكم بى هوا مى افتد و
در شب دنيا هواى سيب و گندم مى كنم
ساحل آرامشى را كه به من بخشيده اى
غرق در امواج مست پرتلاطم مى كنم
گفته بودى: ” هر زمان بر خاك افتادى، خودم
باز برمى گردم و بر تو ترحم مى كنم”
در هجوم ارتش شب روى خاك افتاده ام
صبح چشمانت نباشد راه را گم مى كنم
#عظيمه_ايرانپور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (11):
خرداد 30, 1402
درود بر شما بسیار عالی
پاسخ
خرداد 31, 1402
سلام و عرض ادب
سپاسگزارم🌸
پاسخ
خرداد 30, 1402
درود بانو👏💐
پاسخ
خرداد 31, 1402
درود و سپاس بزرگوار🌺
پاسخ
خرداد 30, 1402
خانم ایرانپور ارجمند
از قلمتان لذت بردم .
در پناه خدا پاینده باشید
🌹👏👏👏🌹👏🌺🌺🌸
پاسخ
خرداد 31, 1402
ممنونم از لطف و محبت و
نگاه گرمتون
سبز و سربلند باشید🌷
پاسخ
تیر 4, 1402
درود بر شما
🌷🌷
پاسخ
تیر 12, 1402
درود و سپاس بزرگوار🌺
پاسخ
تیر 20, 1402
سلام و عرض ادب بانو ایرانپور ارجمند
خيره در خورشيد پلكم بى هوا مى افتد و
در شب دنيا هواى سيب و گندم مى كنم
حوشحالم که پس از مدتها باز هم شعری زیبا از قلم زیبانویس شما میخوانم.
زنده باشید🌺🌸🌺🌸
پاسخ
تیر 26, 1402
سلام بزرگوار
خوش آمدید
سپاس که لایق خواندن می دانید🌸
پاسخ
تیر 24, 1402
درود بر شما
پاسخ
تیر 26, 1402
درود و سپاس گرامی
خوش آمدید🌺
پاسخ
تیر 27, 1402
عرض سلام و ادب، اشعارتان روان و زیباست واقعا خوشم آمد ازین شعر خیلی حرفها داشت🙏🌹❤
پاسخ
مرداد 1, 1402
سلام دوست عزیز
خوش اومدید
زیبا نگاه شماست
ممنونم🌸
پاسخ
بستن فرم