🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
یـارب ز نـــور تـوکّل ، روشــن دل و جــان من کن
از اشک چشـــم ملایک ، گـوهـر بـه دامـان من کن
عمــــری اگـــر بی نصیبــم ، محـروم از بوی سیبم
گویــای «امّن یجیب» م ، ای دوست درمـان من کن
گر در بـه رویـم ببنــدی ، راهــی بـه جایــی ندارم
مفتـــاح دُرج ولا را ، یـک لحظـــه از آن مــن کن
در دوزخ نــامــرادی ، آتــش بــه جـانــم همیشه
از آب تسنیـــم رحمـت ، خامـوش نیران مـن کن
در کــوره راه حـــوادث ، تـــا در مهالـــک نیفتم
فـرمـان پذیـرم الهــی ، دل را به فـرمـان من کن
در پیلـه ی «من» اسیــرم ، محکوم خـوی شریرم
رنگ تـو را تـا بگیــرم ، مأیـوس شیطان من کن
پیمان نهادم به عمـری ، در کــوی پیمانه نوشان
از خطّ ساقـــی الهــی ، طغــرای پیمـان من کن
با خــار در پــا دویدم ، تا کـوی وحدت رسیدم
پاداشـن پـایمــردی ، گل در گریبــان من کن.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):