روز مرد (۱)

روز مرد(۱)

“بنام خدایی که مرد آفرید”
برای زنش هم نبرد آفرید

خدا آفریده چنان مرد را
تحمل کند سختی و درد را

ولی بانوان را ظریف آفرید
بر آنان روانی لطیف آفرید

زن و مرد غمخوار یکدیگرند
“که در آفرینش ز یک گوهرند”

بنازم به بانوی ایران زمین
بر آن شیر پاکش هزار آفرین

“زن خوب و فرمانبر پارسا”
“کند مرد درویش را پادشا”

ببینی اگر مرد نام آوری
برآورده در بین سرها سری

اگر مرد تاج کیان بر سر است
ز فرزانگی های یک همسر است

سراید یگانه یکی شعر طنز
که طنزیست چون تحفه ای از نطنز

بود طنز پر مایه اش شاد شاد
درودش بر آن تربت پاک باد

یکی مرد مرد افکنی خواب دید
چه خوابی که چون در نایاب دید

رسیده فرا باز هم روز مرد
که دنیا شده فارغ از جنگ سرد

همانطور در بستر خواب بود
همه غرق رویای جوراب بود

نظر کرد جوراب را در برش
که بودش همی هدیه ی همسرش

بزانو رسد ساقه های بلند
که پاها ز سرما نیابد گزند

چو می خواست جوراب بر پا کند
و آن ساقها را تماشا کند

که فریاد زد ناگهان همسرش
تو گویی که آوار شد بر سرش

بگفتا به وی همسرش با عتاب
بفریاد اینگونه کردش خطاب

ز خوابت چرا دیر برخاستی
“ز سستی کژی زاید و کاستی”

تو را گر بسر ترک این خواب نیست
خبر دیگر از جفت جوراب نیست

خبر نی ز صبحانه و چایی است
بجایش همی لنگه دمپایی است

خبر دیگر از چاشت یا شام نیست
اقامتگهت هم بجز بام نیست

چنین گشت روز نگون بخت مرد
نباشد رها یک دم از جنگ سرد

پس از نشر این طنز و گفت و شنود
نشانی اگر از “یگانه” نبود
فرستید هنگامه یادبود
بر آن روح سرکش هزاران درود

خدا را بر آن مرد بخشایش است
که از دست همسر در آسایش است
(که همسر ز دستش در آسایش است)

سرودم من این طنز تابنده را
نشانم به لبهایتان خنده را
“یگانه”تقاضایم از بانوان
ببخشند این شوخی بنده را
🌾🌾🌾
روز مرد برای همه نیکمردان روزگار پیشاپیش مبارک باد