🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 ساز وصل

(ثبت: 889) اسفند 6, 1394 

« ساز وصل »

خداونـــدا ،  نگــــارا  ، كارسازا

كريما ، منعمـــا   ،  بنـــده نوازا

رحيمـي و قــديمــي  و  بصيري                                      

وحيـــدي و عــزيزي  و خبيـري

تو  دلداري  تــو سالاري تو سرور                                     

تو ستاري  تو  غفــــاري تو دلبـر

توخود كردي نــواي عشق را ساز                                      

بدان كردي بنـــــاي گيتـي آغاز

تو را  زيبــــد  سرير كبــريـايي                                     

تورا  باشد بــرين  عالـــم خدايي

تو انسان را بدادي عقل و   ادراك                                       

بدان كردي ورا اشرف درين خاك

تو در اين  آدم  خاكي  چه ديدي                                       

ورا هردم  به  سوي  خود كشيدي

مقامش  كردي  ازافلاكيان  بيش                                       

سزايش  منزلي  كـردي بر خويش

تويــي  الگـو  و سرمشق   هدايت                                      

تويي در عدل  و احسان  در نهايت

تويــي سلطـان  ملك     لايزالي                                       

تويي    دارنده     اوصاف     عالي

عقــول   جزوي  ادراكت   ندانند                                       

ز فهــــم كنــه تو  بس نا توانند

تو آن جاني كه جانها محـو رويت                                       

تو آن ياري  كه ياران خاك كويت

خلايق  مست  يك   جام وصالت                                       

جهاني  غرقــه    دروصف جمالت

جمالت   جلوه گاه  عاشقان است                                    

وصالت  تكيه  گــاه  عارفان است

كريمان  جيره  خـوارخوان بذلت                                        

نديمان  پـر  نوا  از  ساز   وصلت

نواي  عشق  تـو شد عالم  افروز                                        

صلاي مهر  تو   شد  دشمني سوز

همه  آفاق از  عشق  تو  پر  شد                                        

دل  عالم  ز  وصفت  پر ز درّ  شد

كلام   بهترين   حرف  تو  باشد                                        

كه اندر  وي همه   وصف  تو باشد

تو زينت  بخش  جاني و جهاني                                        

نـــوا  بخش  ضميـــر عــارفاني

توباقي  جز تو   ديگرجمله فاني                                         

تو   را    باشد   وجـود   جاوداني

تويي  ورد ضميـــر    پارسايان                                         

گهـــر   ساز  كلام   آشنــــايان

خليل آساز عشقـت  مي زنم دم                                         

كه تا  باشم  به  درگاه  تـو محرم

به وصلت باغ عشقي كن ضميرم                                        

كه در  زندان  هجر   تو   اسيـرم

تويي  ياري  ده   دلهـاي  پر غم                                         

تويي  در جان من  هر لحظه ودم

انيس   هر دل  افسرده     باشي                                         

شفيق و  مونس  دل مرده   باشي

دل  افسرده ام   را شا د  گردان                                          

پناه   من   تويي  اي جان  جانان

دکتر رجب توحيديان-سلماس