🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۱۱/۰۶ |
| تعداد شعر: | 76 |
| تعداد مطالب: | 2 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۳/۱۸ |
شب ویرانی و باران،شبِ منحوس
به دنبال کمی اعجاز یا فانوس
خیابانهای شب را خیس می گردم
وغم میریزد از هر ناودان ملموس
میان کاسه ی سر از توهّم ها
تلنبار است و رویید است یک کابوس
توحش می چکید از هیکل مردی
که دنبال تو می افتاد بی ناموس
میان کوچه ی بن بست و تنهایی…
بغل میخواست یا شاید کثافت،بوس
سیاهی رفت چشمانم، نفهمیدم
تنفر…عشق…خنجر…حسرتِ محسوس
وخون فواره زد با بوسه ی باران
شب ویرانی ام آغاز شد افسوس…
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (11):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
