شعر پاک

عنوان شعر	تاریخ انتشار	تعداد بازدید	تعداد نظرات
همساده قدیم بست پایین شمایُم	خرداد 20, 1402	144	1
میان فوج کبوتر کلاغ تنها بود	خرداد 19, 1402	124	4
آنچه شکست بعد تو دیگر نخورد جوش	اسفند 28, 1401	252	4
من از زمین و زمان خوردم از تو هم ،آری….تویی که ورد لبت بوده دوستم داری….	مهر 27, 1397	1489	2
دوستت داشتم و دارم و از عشق زیاد…لعن و نفرین تو شد نافله ی روز و شبم	مهر 26, 1397	523	6
قسمت دادم و نامرد… قسم خوردی تو	مهر 25, 1397	332	8
گریه شاید مسکنی باشد،در شب بیقراری مردی	مهر 24, 1397	539	10
عاشقی مرد راه می خواهد،دو نفر با سلاح گرم جگر!	مهر 23, 1397	422	8
از یک نگاه ساده،دوتا دست…زندگی	مهر 22, 1397	199	12
دروغ قصه از آنجا شروع شد خندید…	دی 4, 1396	595	5
بد جور خدایا هوس زلزله کردم	دی 1, 1396	393	4
من ترک خورده اناری که نچیده است کسی	آذر 30, 1396	511	14
خسته از مردم آبادی و از شکوه پُرَم	آذر 27, 1396	684	3
به روی سقف هم می دید طرح ناب رویش را	آذر 25, 1396	636	8
بریده حضرت ماما به نام من شبی نافش	آذر 25, 1396	439	4
حجاب شعر من امروز روسری شده است	آذر 24, 1396	519	1
نه نخواهید از این سوخته دل حوصله را…	آذر 22, 1396	322	0
قصدت چه بود ؟این که مرا مبتلا کنی!؟…	خرداد 23, 1396	409	1
وصال ما به خدا بی شمار شر دارد…	خرداد 21, 1396	507	2
زبان روزه نوشتم مبارکت باشد	خرداد 19, 1396	640	7
صدف بوده است و سر از ساحل دریا در آورده…	اردیبهشت 31, 1396	542	12

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

شاعری از عندلیب و نغمه در گلزار گفت
با من از پیمانه و چشمان مست یار گفت
در جوابش گفتم ای شاعر چه وقت سرخوشی ست
راه و رسم دلبران خاک ما عاشق کشی ست
دوره ی آواز خوانی گل و بلبل گذشت
موسم پروانگی ، بوسیدن سنبل گذشت
آشنایان صد برابر از غریبان بد ترند
ظاهراً آدم ولی در اصل کفتار و خرند
هر که دم از دین و ایمان زد خودش ابلیس بود
اهل دزدی و ریاکاری و کاسه لیس بود
هرکسی میبینم از وجدان و غیرت خالی است
در دروغ و حقه بازی کار و بارش عالی است
گریه زاری می کند شاید که غمخوارش شوی
التماست می کند تا آخرش یارش شوی
تا خرش از پل گذشت آن وقت میدانی چرا
مانده ای با قایقی سوراخ و طوفان بلا
مردمی بی همت و تنبل ولی پر ادعا
در زبان با هم رفیق و در عمل از هم جدا
در پی مقصود باید تن به هر کاری دهند
روح والای بشر را ذلت و خواری دهند
از زرنگی هایشان بسیار صحبت می کنند
با تکبّر کودک خود را نصیحت می کنند
ظاهراً ظالم ولی مظلوم و ظالم پرورند
گرچه آزادند اما در قفس ها می پرند
کو جوانمردی که دست یا علی با ما دهد
کو چراغی تا در این شب ،مژده ی فردا دهد
خواب خوش از چشم مردان حقیقت رفته است
آرزو از قلب پیران طریقت رفته است
شور و حال عشق و عرفان و غزل بازی گذشت
روزگار حافظ و فردوسی و رازی گذشت
تا که از بغض گلو شعرم به فریاد آمد
غزل خواجه ی شیراز مرا یاد آمد
* هرکه آمد به جهان نقش خرابی دارد*
سادگی، یکرنگ بودن چه عذابی دارد

« عادل دانشی »

تازه ترین نقدها