محمدعلی رضاپور
تیر 9, 1401

سلام و درود
احسنت، بعضی بیت ها روان و جذاب اند و به گمانم پیشرفت مشهودی داشته اید اما در مصراع آخر
(مشئومم) ، وزن، قدری می لنگد و در برخی ابیات، سخن را بیهوده پیچیده کرده اید، مانند : به ویل زمهر….
موفق باشید!

پاسخ
- سیاوش آزاد
  تیر 9, 1401
  
  سلام سپاس از حضور شریفتان
  در مشئومم دو میم آخر ساکن است تعمدا آوردم با اینکه خیلی ثقیلست تا یک، بار کهنی اش به اوج رسد دو دیگر اگر صحیح نیست دوستان متذکر شوند و سه دیگر جمله بی فعل نماند میم دوم مخفف هستم است مشئوم هستم
  ویل ظاهرا چاهی است در جهنم
  
  پاسخ
حسن مصطفایی دهنوی
تیر 9, 1401

سلام و درود استاد
بسیار عالی است
سربلند و پاینده باشید
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

پاسخ
- سیاوش آزاد
  تیر 9, 1401
  
  سلام متشکر زنده باشید
  
  پاسخ
آرمان پرناک
تیر 9, 1401

درود بیکران بر جناب آزاد عزیز
سروده بسیار زیبایی بود.
این مصرع خیلی خوب بود:
و گیج جمجمه ی زرد منجمد در جنگ.
نظرتان در مورد جایگزینی ” پر ” یا ” بال” به جای ” پی ” در مصرع دوم چیست؟
راستی، محض رضای خدا یکبار از این شکلک ها استفاده نمایید😁
🌸🌸🌸🌸🌸

پاسخ
- سیاوش آزاد
  تیر 9, 1401
  
  پی را در معنای پا آوردم
  بیشتر پای طاووس مورد هجمه است و الا پر او که محبوب است
  خدا دوست ندارد شکلک درآوریم
  معذلک یکی از خوبانش هدیه به شما
  🦚
  شکلک طاووس است اگر منتقل نشده این تقدیم شما
  🌷
  
  پاسخ
  - آرمان پرناک
    تیر 9, 1401
    
    به به افتخار دادید
    این لحظه ی تاریخی ثبت گردید
    متشکرم
    
    پاسخ
م . مانا
تیر 9, 1401

سیاوش عزیز امید که در ویل نیفتی هرگز
در مورد مشئومم ، مخاطب به سختی می تواند سکونت دو میم را بپذیرد . و از همه مهمتر اگر از سلمان خبری داشتی ، بی خبرم نگذار
شوربختانه هیچ نشانی از او ندارم .

پاسخ
- سیاوش آزاد
  تیر 9, 1401
  
  سلام متشکر در طبقات اعلای مینو مانا شوید
  در مورد مشئومم مخاطب که هیچ خودم نیز نتوانستم بپذیرم
  اشمام نیز در تجوید داریم که آن را نیز دقیق یاد نگرفتم
  سلمان خان من نیز سراغی از ایشان ندارم سپاس که همچنان به یاد یارانید
  به زمانی که محبت شده همچون افسانه
  به دیاری که نیابی خبری از جانانه
  دل رسوا دگر از من تو چه خواهی دیوانه
  از آواز دلم زمزمه ی ساز دلم من به فغانم
  
  پاسخ
علی معصومی
تیر 9, 1401

درودها ارجمند
قلمت بر مدار شوق
و اندیشه ات آفتاب

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

پاسخ
- سیاوش آزاد
  تیر 9, 1401
  
  سلام متشکر زنده باشید نقد و نظری باشد مشتاقم
  
  پاسخ
مسعود آزادبخت
تیر 10, 1401

سلام و احترام سیاوش عزیز
سروده زیبایی بود و خاص قلم شما ،بی تعارف بعضی کلمات را تا حالا نشنیدم در جایی به کار ببرند ،
به هر رو قلمت هرجا می رود ما هم پی اش را میگیریم
بمانی به مهر
🌷🌷🌷

پاسخ
- سیاوش آزاد
  مرداد 1, 1401
  
  سلام متشکر لطف دارید زنده باشید
  
  پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ثبت نام در شعرپاک

کبوتری که رضایت نداشت از دل خویش
شبانه پر زد و رفت از دیار و محفل خویش

شبی که بال و پرش مثل مار زخمی بود
برای دانه گذشت از بیان مشکل خویش

هوای باغ که شد تیره از غم گلها
ندید بین درختان مرا مقابل خویش

به عاشقی که خطر را همیشه حس می کرد
کسی نگفت نرو در مسیر باطل خویش

هزار مرتبه گفتم به مدّعی با عشق
دهد امید به پروانه های عاقل خویش

به آنکه خواست دهد خونبهای گلها را
بگو ببخش به ما قدری از فضایل خویش

به پاس خون شقایق که در رگش جاری ست
چگونه نگذرد عاشق ز خون قاتل خویش

« مهدی سیدحسینی »

حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق

هزاران درود بر استاد طارق خراسانی عزیز و بزرگوار. بسیار بسیار خوشحالم که در این بحث

طارق خراسانی در نامه ی اشتیاق

سلام جناب گیوه چیان سؤالی کرده اید ا ما از کجا آمده ایم، برای چه

حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق

درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به

مهرداد مانا در نامه ی اشتیاق

سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از

حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق

درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات