🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
رفته رفته مردم از این سرزمین کم می شود
آن تولدها , موالید رو به نقصان می شود
سفره های خوردنی در خانه ها خالی شده
عشق از این کلبه های بی تپش عاری شده
صادرات قوت مردم ارز می سازد , قُلی
سفره ی خالی ِتو از نان ِخشک پُر شد ولی
هیچ خطی طَرد ِاین مشکل نکرده تاکنون
هیچ چشمی بر ستم دقت نکرده تاکنون
عشق در این خانه ها از قلبها بیرون شده
زندگی بر ناتوانان کاسه ای پُر خون شده
خاویار و میوه ها بر روی کشتی ها روان
در پی ارزاق ایرانی ملخ خورها دوان
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
بستن فرم