🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 علی

(ثبت: 5760) فروردین 10, 1397 

علی (ع)

.

آنکه جانش با نوایت آشناست
بی بر و برگرد شرمش از خداست

نی به نام تو گدائی می کند
نی ز فرصت پادشاهی می کند  

هر که با خوی علی دمساز شد   
لامحاله با خدا همراز شد   

با خدای خویش خلوت می کند    
با هوای عشق عادت می کند       

نام پاکت یا علی جان پرور است    
چشمۀ عشقی و مائیم از تو مست  
پای تا سر عاشق راه توایم    
دوستت داریم هواخواه توایم      
ما مرامت را پسندیدیم دوست    
چونکه تو مستی ات از صهبای اوست    

باخدا قصد ارادت می کنی   
می شناسی اش عبادت می کنی     

ما که از دنیا پرستان خسته ایم    
همچنان بر عهد خود دلبسته ایم     

روز و شب گوئیم تا بر بام گور   
استعین اله فی کل الامور………

………………………………………………………..

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):