🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بسمی تعالی
وقتی برایت می شود دنیا فقط یک فرد
بی او نمی دانی در این دنیا چه باید کرد
افسردگی بی طاقتی امثالِ این حالات
عاشق شدن صد عارضه همراهِ خود آورد
در غارِ تنهایی مرا امشب دمی دریاب
پژواکِ کوهستان پُرَست از ناله های درد
مانندِ ققنوس از دلِ خاکسترش برخیز
گاهی اگر شد آتشِ این عشقِ سوزان سرد
دیگر سراغ از بارِشِ باران نمی گیرد
دشتی که شُسته خاکِ او را گریهء یک مرد
سجاد پورخدایار
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
فروردین 25, 1403
درود بر شما
سروده ی زیباییست
قلمتان ماندگار و وجودتان سبز
شاد و سلامت باشید👏👏👏👌👌👌
پاسخ
فروردین 25, 1403
سلام
قوافی فعلی و اسمیصفتی را بهترست با هم استفاده نکنید
پاسخ
فروردین 25, 1403
درود
به به عجت غزل زیبا و پخته و شسته رفته ای
دست مریزاد
بسیار لذت بردم
🌺🌺🌺👏👏👏
پاسخ
بستن فرم