🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 غارِ تنهایی

(ثبت: 269127) فروردین 25, 1403 
غارِ تنهایی

بسمی تعالی

وقتی برایت می شود دنیا فقط یک فرد
بی او نمی دانی در این دنیا چه باید کرد

افسردگی بی طاقتی امثالِ این حالات
عاشق شدن صد عارضه همراهِ خود آورد

در غارِ تنهایی مرا امشب دمی دریاب
پژواکِ کوهستان پُرَست از ناله های درد

مانندِ ققنوس از دلِ خاکسترش برخیز
گاهی اگر شد آتشِ این عشقِ سوزان سرد

دیگر سراغ از بارِشِ باران نمی گیرد
دشتی که شُسته خاکِ او را گریهء یک مرد

 

سجاد پورخدایار

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

نظرها
  1. حمید گیوه چیان

    فروردین 25, 1403

    درود بر شما
    سروده ی زیباییست
    قلمتان ماندگار و وجودتان سبز
    شاد و سلامت باشید👏👏👏👌👌👌

  2. فروردین 25, 1403

    سلام

    قوافی فعلی و اسمی‌صفتی را بهترست با هم استفاده نکنید

  3. برهان جاوید

    فروردین 25, 1403

    درود
    به به عجت غزل زیبا و پخته و شسته رفته ای
    دست مریزاد
    بسیار لذت بردم
    🌺🌺🌺👏👏👏

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا