🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
نالان شدم و از سر پيمانه گذشتم
دستار به سر زخم به دل باده شکستم
چون در به در يار به ميخانه رسيدم
صدها غزل از دوست ز پيمانه شنيدم
تا صبح ز هجرِ می و ميخانه نخفتم
تا صبح گِله از گردشِ ايام نگفتم
هر بار که رخ از نظر يار کشيدم
تنها شدم و دلبر و دلدار نديدم
هرگز نروم از سرِ خمخانه دگر بار
هرگز نکنم غفلت ديدار دگر بار
زين پس به غلامی در ميخانه بگيرم
کز غفلت ديدار دگر بار نميرم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
بهمن 10, 1398
سلام
استاد ارجمند
صدها غزل از دوست ز پيمانه شنيدم
دلنمیراد
تقدیمی : 🌈
گر قلم لوحی به نجوا لحظه ها
بابِ عرفانی گشا بر روی ما
دور از میخانه ، مطرب زندگی
زهره را یادی سماعی را نما
ولی اله بایبوردی
10 / 11 / 1398
🍃🍃🍃💐🍃🍃🍃
پاسخ
بستن فرم