🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
غمگین ام
همچون مادری غماغم
که فرزندانش افتاده اند
در آتشی
آتشی
آتشی
به جان هم
تا آشتی را ریشه ای نماند
کلاغان سیاه و زشت هم…
آه دشت بی کرانه ی سرخ!
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (12):
آذر 4, 1401
درود بر شما جناب رضاپور بزرگوار
آه دشت بی کرانه ی سرخ!
انگار از بی کرانگی سراب است، کابوس است و یا جهنمی به مجازات زندگیهای نکرده…
پایدار باشید🌷🌺🌸
پاسخ
آذر 4, 1401
درود و سپاس تان سرکار خانم آهن گرانقدر
در پناه مهر دادار 🌿🌹🌺🌸🌿
پاسخ
آذر 4, 1401
سلام عزیز جانم
این آتش را نادانی آفرید
خاموش نمی شود مگر به دانایی
در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👏👌🌹🌿
پاسخ
آذر 4, 1401
سلام و عرض ادب جناب بابا طارق بزرگوار
بله، سپاس از حضور ارجمندتان
❤️🌿🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌿🙏
پاسخ
آذر 4, 1401
بیش باد و پیش باد چنین مضامین شریفی
پاسخ
آذر 4, 1401
❤️🙏
پاسخ
آذر 4, 1401
درودو سپاس بر شاعر بزرگوارم
چناب رضا پور
دستمریزاد عزیز زیباست
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
پاسخ
آذر 4, 1401
درود و سپاس و عرض ادب
جناب جمعی گرانقدر
❤️🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
پاسخ
آذر 4, 1401
درود جناب رضاپور گرانقدر
زیبا و اثرگذار است این غمنامه
🌷🍃🌷🍃🌷
پاسخ
آذر 4, 1401
درود و سپاس تان سرکار خانم نوری گرانقدر
🌿🌹🍃🌹🍃🌷🍃🌿
پاسخ
آذر 4, 1401
احسنت جناب رضا پور ارجمند
👏👏👏🌹🌹🌹
پاسخ
آذر 4, 1401
لطف فرمودید. سپاسگزارم
🌷🌷🌷🌹🌹🌹🌸🌺
پاسخ
بستن فرم