🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۷/۱۰ |
| تعداد شعر: | 18 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۰/۲۴ |
گویم چرا از آسمان ، حتّی زمین آلوده است
روحِ پلیدی بر جهان افتاده و آسوده است
باز این هوا ساکن شد و وارونگی آمد پدید
خورشید حقّ اما خودش روشنگرست و پر امید
ذرّاتِ بی پروایِ غم در خونِ ما جاری شده ست
آشفتگی مهمانِ هر جا گشته و ساری شده ست
پاییز ها کوکو نمی آید دگر با لک لکی
تالاب ها خشکیده و حتّی نمانده پرژکی
گلهای بسیاری در این آب و هوا پژمرده اند
دلهای بسیاری که از غم ، نابجا افسرده اند
آبان به غوغا رفت و ماند آذر از آن اما به جا
داغ است خاک این زمین بر جای پای رفته ها
یلدایِ مان پشت در و خود را مهیا می‌کند
آرام می‌آید ولی … پاییز بلوا می‌کند !
هرسال می‌گوید به او ، این فصل مهرانگیز و زرد
رویِ سیاهِ روز ها ، ماند به پایِ فصل سرد
اندیشه در هرکار کن ، بر مصلحت رو ، حق نگار
امروز هم دیروز شد … فردا چه گوید روزگار !
سپیده طالبی
98/9/10
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (10):
سلام پدرجان معانی حور و غلمان در قرآن به مفهوم انگور و مشتقات آن است و
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود استاد روح آن مرحوم قرین رحمت. بله واقعا بحث بسیار عمیقی است. بسیار بسیار ممنونم که
سلام‌مجدد این نقص نیست به هیچ وجه بهتر است بگوییم بی نهایتی به
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
هزاران درود بر استاد طارق خراسانی عزیز و بزرگوار. بسیار بسیار خوشحالم که در این بحث
سلام جناب گیوه چیان سؤالی کرده اید ا ما از کجا آمده ایم، برای چه
