ما مداد مشق زندگی بودیم

سلام

سلمان عزیز
سلمان فهیم

چقدر بودنتان و نوشتنتان مغتنم است
هرچه بگویم در برابر فهمتان از شعر، ابتر است

سلام و درود بر استاد صالحی عزیز
هنوز در مکتب شعر، وقار و معرفت شما چون شاگردی کوچک دوزانو زده و می آموزم
خوشحالم بعد از مدت های مدیدی شما را در پاک زیارت می کنم.
در پناه حضرت دوست 🌿👏👏👏👌🌹🌿

درود برشما بسیارزیبابودولطیف
🌺🌺🌺

درودها استاد محمدصالحی عزیز
عرض خیر مقدم و خوشامد بسیار
و با امید به تداوم این حضور ارزشمند
شعر، برای من در ابتدا تداعی گر داغ و دردی بود بی پایان از پرپر شدن محصلان و دانشجویان جوان این سرمایه های بی بازگشت انرژی و عشق.
و سپس با نگاه انتقادی شاعر به آنان مواجه شدم که از دیدگاه ایشان، آن ها خودشان هم نمی دانند سپر بلای چه کسی یا کسانی شده اند و با کدام اهل حیله به رفاقت و همنشینی و هم کلامی برخاسته اند که چنین شب سیاه سرشار از غمی رقم خورد. این هم نگاهی است به جریان های حاضر که شاید امروز منتقدان این نگاه به مراتب بیش از موافقانش باشند. اما هر دیدگاهی که داشته باشیم فکر می کنم اندوه نخستین این شعر یک اندوه جانکاه مردمی و همگانی است.

🌷🌷🌷🌷🌷

درود و احترام جناب دوست رضامحمدصالحی عزیز
خوشحالم که بعد از مدت هامهمان شعر زیبایتان هستم که در حقیقت سرودی عمیق و تاثیرگذار است
با اشتیاق خواندم از شرح و نقد بزرگواران استادسلمان مولایی و خانم دکتر نوری نیز بهره بردم
ارادت و سپاس