محمد- علی زرندی( محمد علییاری)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
در عصر ناب مَجاز،
دريچه هاي مكاشفه بی تابند از دوری و دوروی انسان
در عصر روشنی، تاریکند دریچه های عروج
و تيرهِ راه هاي مَجاز، آتش حقيقت را مشوه ساخته اند
ديگر مَجاز نردبان عروج نيست
و حقيقت در افق هاي دور پنهان است
و براي رهايي از جنبره هاي مَجاز، مجال نيست.
ما؛
در فصل خواب حقيقت شكفته ايم
و در عصر ناب مَجاز، حقيقت را پي كرده ايم.
در عصر ما؛
درختان بيد مشك هم «چو بيد بر سر ايمان خويش مي لرزند»
و «شاخ» های مجازی فقط «فدای پیرهن چاک ماه رویانند»
و اشك و بوس ها در سايه سار آبنوس ها متحيرند و رمیده
در عصر ناب مجاز
آرامش غروب كرده
و مغاك دنيا گهواره پر تلاطم انسان شده است
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
بستن فرم