مجال

سلام. خوشحالم که هستید و می نویسید . دو موضوع در این شعر برایم حل نشده و البته سه بار هم خواندم ولی برایم همچنان لاینحل باقی ماند : اول تکرار کلمه ی ” من ” که فکر کنم شاید ۹ بار برای این شعر زیاد باشد . آیا می توان چاره ای اندیشید ؟
و دوم اول شعر با ” آتش مضاعف ” به عنوان متکلم وحده ( یا صفت و مشخصه ی متکلم وحده ) روبرو می شویم . اما در ادامه ی راه هیچ حمایتی از این ترکیب انجام نمی شود . یعنی آتش به هرحال برای عبور و یا نشان دادن خود باید راههای منطقی را طی کند . مثلا در این شعر نترسیدن آتش از آب و باد موجه تر است تا از انسداد سنگها .

اما ذکر این موارد و پاسخی که شما بنویسید بیش از آنکه برای خود بنده گره‌گشا باشد ، به حال صفحه و نیز سایت مفید خواهد بود و همه فرصت گفتمان و یادگیری پیدا خواهیم کرد . و در واقع هدف اصلی مانا نیز ، جز این نیست . و توقع دارم از سرکار خانم _ که بسیار هم از حضورتان آموخته ام _ این فرصت را در اختیار بنده و دیگر دوستان مشتاق قرار دهید .

درودها شاعر بانو استاد نوری ارجمند👏🏵️🌴🌷🌿🌻🪴🌳🌾

بسیار زیبا و دلنشین و پر مفهوم،مانا بمانید و نویسا🌾🌳🪴🌻🌿🌷🌴🏵️👏

سلام و درود

دلم بر عکس ذهنِ خسته و درمانده آگاه است
به پایان می رسد دردی که جسم آزارو جانکاه است

خزان هر چند می خواهد بماند رفتنش حتمی ست
بهارِ عشق و آزادی عزیزانم فرا راه است

بداهه ای تقدیم نگاه دخت هنرمند شاعرم
بسیار عالی ست

در پناه خدا 🌱🌹👌👌👌👌👌👌🌹🌱

سلام و درود و خدا قوت
خدا را شکر که هستید و می سرایید به مهر

سلام و درودها خانم دکتر نوری گرانمهر
زیبا بود و دلنشین مثل همیشه
گوهروجودتان مصون از تلخی و گزند روزگار🙏🌹

سلام
در ذهن من دوباره همان هیچ است
آیا هیچ اول و هیچ دوم کاملا این همانی دارند؟ به نظر می رسد چنین نباشد ولی لا میز فی الاعدام من حیث العدم را چه کنیم و درین سعی بین العدمین مکرر هروله کنیم و در این تیه در تعلیق ابدی سرگردان بمانیم آیا معنای راه جز این است؟ و راه خط بین العدمین است؟

سلام و درود خانم دکتر

شب خوش

درود بر شما

حسابی جای شما در شعر پاک خالی بود

سلامت باشید

خوشحالم از حضور مجدد سرکارعالی

ان شاءالله که خوب خوب و سلامت سلامت شده باشید

درود خانم نوری
قلمتان نویسا
با آرزوی موفقیت روزافزون 🌷🌷

درود بانو نوری عزیز مدتی نبودی نگرانت شدم خداروشکر که خوبی
شعرت مثل همیشه زیبا بود
قلمتون ماندگار 🌺🌺

دیگر مجال گم شدن من نیست
نزدیک و دور و رفته و پایان
در ذهن من تراکم غوغایی است
در قلب من خزانه ی خشمی
لب ها اگر چه باز فرو بسته
من زیر هر درخت شکسته
جویای ریشه های فرو رفته …

👏👏👏👏👌

درودهای بی پایان سرورم استاد نوری عالیقدر
لذت بردم از شعر زیبا و تاثیرگذار ، شادمانم که دیگر بار توفیق بود تا قلم شکوهمند شما را با جان و دل بخوانم
و خداوند را شکر که هستید الهی که تندرست و سلامت باشید
سالی خوش و نوروزی پیروز در پیش داشته باشید گوهر بی همتای پاک
🌼❤🌼