🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
مرا ببخش…
که بیزارم
از خانهای که تو در آن نیستی!
از پنجرههایی که بسته اند
و تو در آن پیدا نیستی!
و دلخوش نمیکند مرا
عطر هیچ یاسی
مرا ببخش…
که هزار تکهام،
و هیچ اتفاقی
بیدار نمیکند
نیمهی در خود فرو رفتهام را
و هیچ دکتری با قرصهای لعنتی اش،
کاری از دستشان بر نمیآید…
مرا ببخش…
که با موسیقی لبخندت
نمیرقصم
و تنها
تکیه میدهم،
به درخت خیالاتم
و فکر میکنم
به تمام روزهایی که
«فانوس» سهم ما از روشنی بود…
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
فروردین 22, 1399
🌸🌺🌺🌿
بسیار زیباست
پاسخ
فروردین 25, 1399
درود استاد معصومی
🌹🌷🌺🌸سپاس از حضورتان
پاسخ
فروردین 22, 1399
هیچ اتفاقی
بیدار نمیکند
نیمهی در خود فرو رفتهام را…
درود آقای فلاحی
مانا باشید به مهر🌸
پاسخ
فروردین 25, 1399
درود و ادب
ممنونم
سپاس از حضورتان🌹🙏🌹🙏🌹در پناه خدا
پاسخ
بستن فرم