شعر پاک

عنوان شعر	تاریخ انتشار	تعداد بازدید	تعداد نظرات
مبعوث	بهمن 6, 1399	184	2
محدوده‌ای به وسعت دنیا!	دی 24, 1399	507	2
لیلا	دی 9, 1399	291	4
شکل پذیر	آذر 23, 1399	192	2
سهمی اندک	آذر 19, 1399	225	2
زخمیِ اسارت	آذر 17, 1399	445	6
ریشه های عطف	آذر 14, 1399	500	2
چرا عاشقت شدم؟!	مهر 24, 1399	258	2
پوچی مطلق!	مهر 23, 1399	299	0
پنجره‌ی شرقی	مهر 22, 1399	188	1
وقتی تو نیستی	مهر 19, 1399	190	2
مشغله	مهر 18, 1399	163	2
مروری کوتاه	مهر 7, 1399	151	4
تناسخی با تقویم تازه	مهر 4, 1399	454	7
به دیدار آفتاب	مهر 3, 1399	514	2
آلزایمر	شهریور 30, 1399	565	0
اندوه تو	شهریور 20, 1399	257	0
راه‌بندان حنجره	شهریور 17, 1399	170	0
جانباز	شهریور 12, 1399	585	3
تکدّر	شهریور 10, 1399	255	3
تجاهُل	شهریور 6, 1399	161	1
آرزو	شهریور 4, 1399	174	3
بلاهت	مرداد 31, 1399	180	3
باور کنید	مرداد 30, 1399	402	1
خوبم، تو چطور؟!	مرداد 29, 1399	277	2
از احوالم نپرس!	مرداد 28, 1399	414	0
باور کنیم	مرداد 9, 1399	528	4
تاسّی	مرداد 4, 1399	514	1

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

عرشیان، “اهل بهشت” اول خطابت کرده‌اند
بعد از آن اما، سزاوارِ عذابت کرده‌اند

خوشه خوشه حاصل خونِ دلت را چیده‌اند
گندمانه زیر سنگ آسیابت کرده‌اند

پیکرت تصویری از آتشفشان زخمهاست
رنج‌ها، دریایی از دردِ مذابت کرده‌اند

حَشر و نَشرَت با ملائك بود و جایت آسمان
تا به خاک افتاده‌ای،آدم حسابت کرده‌اند!

شبنم‌آسا می‌درخشیدی به گلبرگ حیات
غرق، در آغوش گرم آفتابت کرده اند

در میان سینه‌ات جای دل، آتش می‌تپید
روی هْرمِ سرخیِ آهت کبابت کرده اند

بعد با انگشتهای سرد و خون‌آلودشان
تکه تکه مزه‌ی جام شرابت کرده اند

ناگزیر از انتشارِ عطرِ آوازِ خودی
گرچه با پیرایه‌های خار، قابت کرده‌اند

زندگی سرشار بود از دور و از نزدیک، پوچ
سالها، همواره مشغول سرابت کرده اند

مثل ذهن سروها تا واپسین‌دم، سبز باش
تيشه‌ها از ریشه وقتی انتخابت کرده‌اند

تا تهِ فنجان فرصت را ننوشيدن، خطاست
لحظه‌ها، حتی اگر دیگر، جوابت كرده‌اند

« غزل آرامش »

تازه ترین نقدها