رفته ای از رفتنت خون شد دلِ شیدای من
حسرتی بر پا شد از تو بر غمِ فردای من
.
من هنــوزم محـوِ آغـوشِ شبـانگـاهِ تــوأم
عکس و عطرت یادگاری مانده در دنیای من
.
لحظه های عاشقـانه ماورای عکــس هـا
یاد آن دوران بخیـر ای دلبـر زیبــای من
.
خسته از تکرار ساعت های بی تو بودنم
گریه ها دارد نگاهِ بی سر و ســودای من
.
تا قطارِ عاشقی خارج شد از ریلِ وصال
ایستگاهِ آخرش شد مرگِ رؤیـاهـای من
.
علیرضا آرین مهر

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

مهران اسدپور

معصومه عبدالهی

Z .M

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

خنده ی یار قشنگ است… بخندانیدش
اخم زیبنده ی او نیست… نرنجاندیش

بگذارید رها باشد و آشفته و باز
موی او را به دلِ باد بیافشانیدش

از عذاب و تَشَر و حشر نگویید مدام
از خدایی که کریم است نترسانیدش

بگذارید که بی واهمه شادی بکند
به شر و شور و تب و تاب برقصانیدش

هر زمان خسته شد از درد و گرفتاری و غم
سفت در گرمیِ آغوش بچسبانیدش

شانه ی امن و رفیق و پر پرواز شوید
هرکجا حرفِ قفس بود بپیچانیدش

عشقِ او را همه جا پیش همه داد زنید
هرکسی بُخل و حسد داشت، بسوزانیدش

عشق، نور است نه تاریکی و تردید و غبار
مثل خورشید بتابید و بتابانیدش

« حمیدرضا گلشن »

تازه ترین نقدها